دخـتــــــ ـــــ ــــر کـه بـاشـی بـهـانـه نیــــست

.
حـقـیـقـتــــــــــی سـت

.
کـسـی نــمـیـتـوانـد درکــــش کـنـد

.
بــــــاید دخـتــــر بـاشـی تـا بــــدانـی چـه مـی گـویـم

.
دخـتـر بـاشـی تـا درایـن شـهـر گـــــــــرگ زنـدگــی کـنـی

.
هـمـان جـــــــاییـکـه بـا هـر نـــــگاه

.
تــــو را تـعریـف مـی کـنـنـد اگــر مرام بگذاری

.
مـرامــــــــت را نـــفـع مـی دانـنـد اگـر خــــوبـی کـنـی

.
لـبـخـــنـد بـزنـی

.
شـــــادی کـنـی تــــو را نـاپـاک مـیــــدانـنـد

.
ایـنـجـا جـاییسـت کـه

.
هـــــمـه چـیـزت را مـی شـمـارنـد

.
پـس دخـتـر بـاش ،خــــودت بـاش

.
بـگـذار گـرگ هـای شـهـر هـــــر چـه مـی خـواهـنـد بــــــگـویـنـد

.
بـه دنـیـا آمـده انـد تـا زوزه بـکـشـنـد

.

.

مــــن دخــــتر شدم…

.
تا با تــــمام وجودم عاشـق یه نـــفر باشم، فقط یه نفر…

.
من دخــــتر شدم…

.
تا با احســاسات قشــنگم آرومــش کنم…

.
من دخـــــتر شدم…

.
تا تکــــیه گاه خســــتگی های یه مــــرد باشم…

.
من دخـــــتر شدم…

.
تا به یـــه نوزاد زنــــدگی ببخـــــشم…

.
به ســـلامتی دخــــترای سرزمینــــــم…